"МАГА КУДАЙ КӨЗ БЕРГЕН ЖОК, БИРОК ЖАШООМ КАРАҢГЫ ЭМЕС"

Коомчулук дайыма "ден соолугунун мүмкүнчүлүгү чектелген" деген сөздү айтып келебиз. Бирок анын түпкүрүндө эмне деген кыйынчылыктар жатарын көп түшүнө бербейбиз. Каарманым мына ушул сөздү абдан жаман көрөрүн, анча-мынчага караганда адал эмгеги менен оокат кылып, чыйыры узун чыгармачылыкка кирише баштаганын айтып берди. Тагдыры аны эки көзүн азиз кылып жаратканына нааразы болбой, өнөр бергенине кубанганы мени да сүйүнттү.

Аты-жөнү: Осмон уулу Улан
Туулган жери: Ош облусу, Ноокат району, Чеч-Дөбө айылы
Туулган жылы: 1991-жыл, 18-ноябрь
Билими: Орто
Үй-бүлөлүк абалы: Үй-бүлөлүү, бир кыздын атасы
Репертуарындагы ырлары: "Шам жагалы", "Апакем", "Ден соолук" жана башкалар

"КИЧИНЕМДЕН СЫНАКТАРГА КАТЫШЧУМУН"

– Мен 2 көзүм азиз болуп төрөлүптүрмүн. Менден башка туугандарда мындай нерсе жок, бир гана менин көздөрүм көрбөйт. Балким, ата-тегибизде болгондур деп ойлоп коём. "Көзү көрбөйт" дегенди укканда ата-энем менин көзүмө операция жасаталы дешиптир, бирок доктурлар "көрүп кетерине кепилдик бере албайбыз" дегенде коркуп, баш тартышкан экен. Бул да жакшылык үчүн деп билем, себеби көзүм кичине бүдөмүк көрөт, операциядан кийин, мүмкүн, таптакыр көрбөй калат белем. Адамдар 99 пайыз көрө турган болсо, мен 1 же 1,5 пайыз көрөм.
2 жашка чейин айылда чоңойдум, андан кийин Ош шаарына көчүп келдик. Кыйынчылыктар болду. Атам бизди багыш үчүн башка өлкөгө иштеп кетти. Ал эми чоң энем болсо менин жанымдан чыкчу эмес, ал мага ылайыктуу мектеп издеп көп убара болгон. Азыр да жаман небересинин жамандык-жакшылыгын көрүп, менин жанымда.
Эсимде, кичине кезимде мени машина сүзүп кетип, ооруканага жатып калдым, мени алаксытыш үчүн кичинекей магнитофон жана музыка чыкчу оюнчук сатып беришкен. Уккан музыканы кайталай берип музыкага болгон шык, эргүүм ойгонгон. Окуй турган убак келип, үйдөгүлөр Оштогу көзү азиздердин мектеп-интернатына киргизишти. Ал жактан бардык майрамдык кечелерде ырдачумун. Өнөрүмдү байкаган мугалимдер да мени колдоп, сынактарга алып барышчу. Жакшы көргөн сабагым музыка болчу, ошондой эле дене тарбия сабагын күтөр элем, себеби ал сабакта эч нерсе кылбайт элек да (күлүп).
Мен музыкалык аспаптарды 5-классымдан баштап кармалап көрүп, кызыгуум арта баштады. Биринчи колума аккордеон кармагам. Анын клавишаларын баскылап көрүп жактырып, үйдөгүлөргө сатып бергиле деп чыр салгам. Байкуш чоң атам короодогу алмасын сатып, мага аккордеон алып берген. Жалгыз бөлмөгө кирип алып ар түрдүүчө баскылап, акыры үйрөнүп, аккордеон менен ырдай баштадым. Анда баары таң калышкан.
Мага Кудай көз берген жок, бирок менин жашоом караңгы эмес. Башка адамдар сыяктуу эле жарыкты кичине болсо да көрөм. Гитарага болсо өткөөл курагымда кызыктым. Кайсы жерден гитаранын үнүн уккан болсом, ошол жерге барып тыңшап отура берчүмүн. Көбүнчө үйлөрдүн алдына балдар кечкисин чыгып, чертишер эле. Аларга барып үйрөтүүнү сурансам, "азыр жашсың, кийинчерээк үйрөн" деп коюшчу. Акыры гитара сатып алдым, бирок аны чертиш оор экен, же кылдарын көрбөйсүң, бирок жаттап, үйрөнсө болот эле. Балдардын черткенин угуп келип, кайра кайталай берчүмүн. Акыры аны да үйрөнүп, чыгармачылыкка киришсем болот экен деген тилек, үмүт пайда болду.

"АЧКА ДА КАЛДЫМ"

– Мен биринчи жолу чоң сахнага Темир Назаров ырдап жүргөн "Туулган жер" чыгармасын гитаранын коштоосунда аны менен кошо ырдап чыккам. Буттарым, муундарым калчылдап, сахнанын сүрүн ошондо алгач ирет сезгем. 2010-жылы Бишкекте өткөн "Эне эмгеги" коомдук фонду уюштурган сынакка катыштым. Ал жактан Сапар Эркебаев менен чогуу ырдап, биринчи орунду утуп алдык. Эми ошондогу жылдыз болгонумду айтпа. Баары сени куттуктап, жакшы сөздөрүн арнап жатышса жылдыз болуп кетет экенсиң. Бир күнү жолдо баратсам балдар тийишип, "базарда ырдап иштеген сенби?" деп көпкө чейин эрмектешти. Мен базарда ырдап иштебегендиктен, балдарга капа болуп калгам. Анан эле Оштон Бишкекке ырчы болом деп кетип калдым. Таанышым да жок болчу, Бишкекти Оштогу арзан жашоодой элестетип алыптырмын, бул жактан ачка да калдым. Акыры 5 ай өткөн соң кайра Ошко кетип калдым.

"АЗИЗ БОЛСОМ ДА, ИЙГИЛИКТЕРГЕ ЖЕТИП ЖАТАМ"

– Өткөн жылы Эльмурат байке (ред.: KG Эльмурат) "Бишкекке кел, иштешели" деп чакырды. Бул жактан көптөгөн ырчылар менен тааныштым. Колдоо болсо адам өсөт тура, көпчүлүктүн жардамы менен "Шам жагалы" деген ырыбызды жаздык. Жакшы жазылган окшойт, эл жакшы кабыл алды. Видео көрө албагандан кийин клип тартуу маселеси ойлонтот, "сапаты жакшы" деген сөздү укканым болбосо, ал эмне экенин билбейм.
Менин да кыялдарым бар. Студент боло алган жокмун, себеби мени атайын мугалим окутушу керек экен. Азыр да окугум келет, китептерди барактап, ыр жаттагым келет. Ошондой эле машина айдасам дейм. Кээде жаман нерселерди көрбөй жатканыма сүйүнөм. Мен жакшы нерселерди сезем, туям, бул жетиштүү. Жашоого нааразычылыгым жок, болгону элдин "ден соолугунун мүмкүнчүлүгү чектелген" деген сөзү мени дайыма капалантат. Мени карасаңыз, менин мүмкүнчүлүгүм чектелип турабы, албетте жок. Кээ бирөөлөргө салыштырмалуу менин үй-бүлөм, балам бар, кааласам эшикке чыгам, сейилдейм. Демек, менин мүмкүнчүлүгүм чектелген эмес. Көзүм азиз болсо да, кадимки адамдар жетишкен ийгиликтерге жетип жатам.

Айсалкын Качкынбекова
koom@super.kg

 Кыстарылган видео