КЫЯНАТ (Балдар үйүнөн чыккан жигиттин ийгилиги, крим дүйнөгө аралашуусу, өз ата-энесине жолугуусу, сүйүү, көз жаш камтылган сериал)

(Башы өткөн сандарда)

– Ал жигит жаш, тажрыйбасы да жок. Колума жакында эле келген. Тээтиги жигитти байкап көрчү,- деп Арсты көрсөттү.

– Бул жигитти бергиң келбей жатабы?

– Жок, Асаке, аны сенден эмнеге аяйын? Машыгууну жакында эле баштады.

– Анда эки балаңды бир аз чабыштырып көрчү, көрөлү.

Алмаз Арсты чакырды.

– Арс, ме, Байэл менен бир аз иштешчи,- деп колундагы кол капты ыргытты.

“Агай Байэл менен иштешин дагы баштадыбы?” деп сүйлөнө төрдөгү чакан рингди көздөй басты Арс.

Балалыктан берки кыялдарынын орундалып жатканына машыркана Байэл рингде агайдын үйрөткөн ыкмаларын кайталап жаткан. Ал залдан өзүн ушунчалык эркин, күчтүү сезет. Өзүнө болгон ишенич күндөн-күнгө бекемделе баштады. Башында балдардын баары “Арс кыйын, Арс чайнап коёт” дей беришип, буга чейин Арстын жанынан эмнегедир тайсалдап турчу. Арс керсейген, менменсинген бала, качан Алмаз агайы балдар менен иштеш демейин аларга жолобойт. Ага балдар менен эмес, агай менен иштешкен жагат. Бул залда мага атаандаш боло турган бала жок деп эсептейт.

– Көзүндө учкун жок, дөлдөйүп мунуң бир нерсеге жарайбы?

– Бул көптөн бери машыгат, залдагы балдардын кыйыны эле ушул, анын үстүнө беттештерге чыгып жүрөт. Казакстанга да барып келген. 3 жеңиши бар, 2 жолу калыстардын чечими менен утулуп калган.

– Мактап калдың, байкайлы.

Арс Байэлди анчейин теңине албай ойноп сокку узатып жатты. Кызыгуусу күчөп турган Байэл таамай соккуларды узатууга далалаттанды. Анын ушунча жылдык ызасы, өз ата-энесине болгон таарынычы көзүнө чыгып тургандыктан сырттан караган кишиге көздөрү ушунчалык өткүр, курч көрүнөт. Балдардын шылдыңына калып, тепкиге алынган күн эмнегедир эсине түштү. Жинденип кеткен Байэл күтүүсүз жерден Арсты ээк талаштыра күч менен согуп жиберди. Күтүүсүз соккуга туруштук бере албай Арс кулап түштү.

– Оо, айтпадым беле!- жанатан ашыга карап турган Асаке дегени кол чаап жиберди. Залдагы балдардын баары көргөн көздөрүнө ишене албай аң-таң боло туруп калышты. Алмаз жетип барып Арсты тургузду.

– Эмне болуп кетти сага?

– Агай, мен мындай эле иштеп жаткам. Аныңыз мени күч менен согуп жиберерин кайдан билдим?

– Арс, атаандашты алсыз көрбө деп сага канча айтам? Өзүңө сак бол, сокку кандай болорун билбейсиң да деп дайым айтам го. Сен Байэлди теңиңе албай ойноп жаттың беле? Көрдүңбү, сен ал соккуга психикалык жактан даяр эмес болчусуң, ошон үчүн алдырып койдуң.

Байэл Арс отурган жакка басып келди.

– Кечирим сурайм, кандай болуп кеткенин өзүм да билбей калдым.

– Эч нерсе эмес, мындай нерселер боло берет,- дегени менен, ичинен кекенип калды Арс.

ххх

– Иш бөлмөсүндө ойлуу отурган Маржандын телефону шыңгырады, караса жолдошу Болот экен.

– Маржан, кандайсың? Мен Бишкекке чыгып жатам. Бүгүн баягы мен айткан киши менен жолугабыз. Тиги жаңы долбоорду чогуу бүтүрмөй болдук.

– Кайсы, талашка түшүп жаткан объектиңби?

– Ооба, сүйлөшүп макулдаштык. Кагаз жүзүндө дагы тууралап коюшум керек. Кечки 7ге даяр тур, Абай алып кетет сени.

– Макул, жакшы келип ал.

ххх

– Жүрү, Алмаз, калганын чай үстүндө сүйлөшөлү. Ишиң деле бүтүп калды көрүнөт,- деп Асаке сыртка чыкты, шериги аны ээрчий басты. Алмаз кийимин алмаштырып алар менен жөнөдү. Кара Жип Бишкектин кең көчөсү менен учкан бойдон чыкты.

– Кайда айдайын?

– Өзүбүздүкүнө эле.

Унаа токтоп, ичинен түшкөн үч киши ресторанга кирип, экинчи кабатка көтөрүлүп кетти. Алардын артынан администратор тыпылдап жетип барып, буюртмаларын жан талаша өзү алды.

– Асан байке келди, коногу бар экен. Экинчи кабаттагы вип бөлмөдө. Тезирээк даярдап алып баргыла. Тамакка чейин сен буларды жеткире бер,- чачын төбөсүнө тысырайта байлаган кыз чебелектеп официантты жөнөттү. Кыязы, Асаке дегени оңой киши эмес көрүнөт.

ххх

– Ии, Алмаз, эмне дейсиң, мактаган балаң, ачыгын айтканда, мага жаккан жок.

– Жок, Асаке, бүгүнкү сен күбө болгон окуя кокустан болду. Арс чынында күчтүү.

– Сен эмнеге тиги жигитти бергиң келбей жатат? Сураган акчаңды берем. Анын көздөрү арстандыкындай эле экен. Айттым го сага, бул жолу ортодо чоң акча бар.

– Беттешке чыкканга ал азыр жарабайт. Көзүм жетсе, дароо эле ал демекмин.

– Коркпочу, даярданууга убакыт кенен. Толук 2 ай бар. Жакшылап машыктыр, профессионал спортчуларга кош, жакшы машыгуулардан өткөр, акчадан кам санаба, берем,- деп төш чөнтөгүнөн бир тутам АКШ долларын алып чыкты. Аны көргөн Алмаз ичинен “мейличи, Байэлге жармашты да калды, жеңсе жеңгенин, жеңбесе жеңбегенин көрөбүз. Бул баары бир беттегенин бербейт. Андан көрө Байэлди даярдайын” деп ойлонду.

– Болуптур, Асаке, эми болушунча даярдайын.

– А, баса, тиги жигиттин аты ким? Окуйбу, иштейби, эмне кылат?

– Байэл. Окубайт, грузда иштеп жүрөт.

– Ишке алаксыбасын, акчадан бер ага дагы. Тамак-ашын көзөмөлдөп мага бир арстан таптап бер, дасыккан машыктыруучу эмессиңби,- деп күлө сүйлөдү.

– Эми аракет кылабыз болушунча,- стол үстүндөгү акчаны чөнтөккө салды Алмаз.

– Көп узатпай эртеңден эле башта, сен дагы, ал дагы башка иштерге алагды болбогула. Акчаңар кенен, только машыгууда болсун оюңар. Давай, ишибиз ийгиликтүү болсун. Мен дагы бирөөлөр менен жолукмакмын. Сени балдар жеткирип коюшат,- деп Асаке Алмазды узатып жиберди.

ххх

Алмаз унааны соода түйүнүн көздөй айдатып, Байэлге телефон алып жатакананы көздөй жөнөдү.

– Кандайсыңар, жигиттер?- деп күтүүсүз келип калган агайына Байэл таң калды.

– Саламатсызбы?- керебетте жаткан Дастан тура калып, сыртка чыгып кетти.

– Байэл, биз сүйлөшүп алалычы.

– Жайчылыкпы, агай? Арсты негизи катуу чабайын деген эмесмин,- деп актанайын деди эле, агайы сөзүн кести.

– Ой, андан эмне корктуң? Азаматсың, ал качанкы Арс. Өзүнөн көрсүн. Бул телефон сага. Мындан ары жумушка чыкпай эле кой. Акчаны мен берем. Эртең менен саат 9га залга бар, калганын ошол жактан сүйлөшөбүз,- деп Алмаз агай чыгып кетти.

ххх

Маржан машинага түшүп жатып Абайдан сурады.

– Каяктан жолугушат экен?

– Үйүнө конокко чакырыптыр го.

– Мм. Сен дарегин билесиңби?

– Өткөндө бир кагазды алганы барып кеткем.

– Байкең келип калдыбы?

– Жетип калдык дешти.

Унаа чоң особняктын алдына келип токтоду. Аларга катар эле Болот дагы келип калды. Эки айдан бери көрүшпөгөн Маржан менен Болот ушул жерден учурашты. Аларды эшик алдынан бир киши тосуп алды.

– Жакшы келип алдыңарбы? Келгиле, өткүлө. Үй-бүлөбүз менен таанышып, катышып жүрөлү деп атайын үйгө чакырдым,- деп бакылдап конок бөлмөгө баштап кирди. Жайланышып отуруп калышты. Аларды тосуп алган киши да дасторкондон орун алды.

– Бул менин жубайым, аты Маржан. Жанатан өздөрүн баштап келе жаткан кишиге анчейин көңүл бурбаган Маржан башын бура ал тарапты карады.

– Баатыр?- маңдайындагы эски таанышын көрүп чочуп кетти Маржан. Арадан сандаган жылдар өткөн менен, аны жазбай тааныды...

(Уландысы кийинки санда)