Бул окуя мындан бир канча жыл мурун болгон. Мен анда 11-классты жаңы бүтүп жаткам. Аялга жоломок турсун кыздардын колун кармай албаган уялчаак бала элем. Бирок, кыздардын арасында «авторитетке» ээ болбогонум менен эжейлер менин элпектигимди жактырышчу. Көп учурда майда-чүйдө үчүн дүкөнгө жумшап, жашыраактары кээде ачык эле «наш мальчик» деп эркелетип, тийишип калышчу.
Орус тил сабагынан берген Анипа аттуу эже биздин үйгө жакын жерде батирде туруп калды. Бир күнү кечкурун эшиктин алдында зеригип турсам, эжейим эки-үч жашыраак курбулары менен келе жаткан экен. Байкашымча бир топ эле кызуу. Мени көрөөрү менен Анипа эже адатынча жумшап калды: «Азиз, сенин жолугуп калганың жакшы болбодубу. Бул эжекеңди жеткиргенге эч кимди таппай жаткан элек. Сен жеткирип келе сал» деди.
Анипа эжейдин курбусу отуздарга барып калган татынакай мугалим эже экен. Жок дей албай, макул болдум. Кеч кирип калгандыктан, таксиге отуруп тиги эже жашаган жаңы конушка жетип бардык. Кайрадан ошол такси менен кетип калайын десем, эжейим: «Үйдө эч ким жок. Тартынбай кирип чай ичип кет. Анан өзүм салып жиберем» деп таксинин акчасын төлөп кетирип жиберди.
Ошентип, үйгө кирдик. Эжейим эркин кыймылдап чечинип, халатын кийип, сүлкүлдөй басып дасторконун жайната баштады. Шашпай курсагымды кампайтып алып, кайра кантип кетээримди ойлоп жатсам, эжей төшөк салып кирсе болобу.
Төшөк салып бүткөн соң, мени жылмая карап төшөгүнө сунала кетти да: «Эми кеч болуп калды, азыр караңгыда жалгыз жүргөн да коркунучтуу. Андан көрө мында жатып ал. Мен түн ичинде жалгыз калгандан корком» деп калды.
Анан макул же жок дей албай делдейип турган мага жакын келип көйнөгүмдүн бүчүлөрүн чечип, жанталашып өпкүлөп кирди. Тердеп-титиреген жаным эжейимдин балыктай туйлаган денесин сылап- сыйпап, кийимдерине асылдым. Колум эпке келбей сүрдөп, кийимдерин чече алсамчы...
Менин тажрыйбасыздыгым келинге да жага түштү көрүнөт, өзү чечине баштады. Эс-акылыбызды жоготуп мамыктай төшөккө кулап түштүк. Көзүм алачакмактап баратканын бир билем, башкасы эсимде жок...
Эртеси эртең менен «молодец, мальчик, «экзаменди» бешке тапшырдың» деп жатпайбы күйгүзүп...
Кийин чыныгы экзамен берген сайын эрксизден ошол биринчи түнүм, акыл-эстен алган эже эсиме түшөт.
Азиз