SUPER.KG порталынын "Поэтерапия" рубрикасында бул жолу акын Гүлүмкан Исаеванын ырларын сунуштайбыз.
Гүлүмкан Исаева 1999-жылы Баткен облусунун Лейлек районунун Бешкент айылында туулган. 2022-жылы Кыргыз-Түрк "Манас" университетинин социология бөлүмүн аяктаган. Эки бир туугандын улуусу. "Жан жарык" ырлар жыйнагынын автору. Каниет Орозбеков атындагы жаштар сыйлыгынын лауреты, Эгемберди Эрматов атындагы республикалык адабий фестивалдын дипломаты. 2021-жылы "Таттыбүбү кыргыз поэзиясында" аттуу адабий конкурстун баш байгесине ээ болгон.
***
Күндөр мени өз чуусуна көндүргөн,
Сен узаксың, сендей узак бир сезим.
Биздин жашта менимче эч күнөө жок,
Көктөмүндөй артта калган күздөрдүн.
Сыр чөйчөгүм сынып калды бир сөздөн,
Балким, бала көңүлүмө кеч кирген.
Эми сени кайра берем өзүңө,
Баёо дүйнөм сактады эле эскиртпей.
Тарт тамеки мен үчүн да жаш жигит!
Менде да бар сен көтөргөн жашчылык.
Мени дагы күтпөй кетти бир көңүл,
Сени дагы сүйбөй кетти жаш сулуу.
Дүйнөбүзгө жараат көйнөк кийдикпи,
Ичибизде өлдүбү ээ кара түн?
Сен айласыз тамекиңди түтөтүп,
Мен аргасыз күндөлүкчө жазамын.
Бул ыр 2019-жылы жазылган. Анда 2-курстун студентимин. Кандай чөйрөдө болбосун ыр окугандан тартынчу эмесмин. Жаңы ыр жазганда окуп берчү досторум, чакан чөйрөм бар. Аларга ырымды бөлүшүп, жакшы пикирлерин укканмын. Бир жолу чакан адабий иш-чарада сахнадан ыр окуп келип отургам, кийин залдагы бир көрүүчү мага келип, "өтө кайгылуу, бактысыз ырларыңызды да, күлүп, бактылуу окуп койгонуңуз жакшы экен" деп күлдүрүп калган...
* * *
Өзүмдөн качып жүрсөм, кабар сурап:
- Кайдасың, тартынчаагым?! - деп коёсуз.
Жүрөгүм жүдөп кетти сүйүүдөн да,
Бардыгы болбойт окшойт ойдогунун.
Көңүлгө көө жугары ырас белем,
Түгөнүп калды менде ошол жомок.
Сүйүүдөн бир дөбөгө күлү үйүлбөй,
Кимдердин оту өчпөдү коломтодо.
Тагдырга шылтап коюп жашай берет,
Таалайын кармай албай учургандар
Тапшырат баарын, баарын убакытка.
Таң калып бүтпөгөнүм ушул Аалам.
Түшүнүп бүтө элекмин өзүмдү да...
* * *
Көздөн оолак, көмүскө
Бир жеринде көңүлдүн,
Аздек тутуп ар качан,
Аярлаган сезимсиз.
Каныңызда мырзалык,
Жаныңызда башка жар.
Ага таандык бакытсыз,
Мага бакыт эмессиз.
Кереметпи Кудайдан,
Белегиби жаштыктын.
Жүрөгүмдү сиз менен,
Жоктогон бейм ашыктык.
Көңүлүмдүн төрүндө,
Аздектелген сезимсиз.
Кайра келсек өмүргө,
Качандыр бир сиз болуп,
Кайра сүйүү кезиксин.
Ар бир акын жүрөгүнөн өткөргөн чындыгын гана жазат. Албетте, түбөлүктүү темаларга: өмүр, жашоо, өлүм, сүйүү сыктуу бардык акындар кайрылышат, аны ар бири өзүнүн гана тилинде "ырдайт" дегендей... Ал эми өмүрдүн көктөмү болгон жаштык кезде акындан арзуу ырлары көбүрөөк жаралат го дейм. Анын сыңары менин ырларымдын да дээрлик бардыгында арзуу, жаштык, сезимдер бар. Кайсы ыр кандай жазылып, эмнени айткысы келгенин ырлардын өзүнөн эле ачык көрүүгө болот.
***
Кар жаап салды дүйнөмө.
Алдыда канча адашам.
Чалынып кеткен окшоймун,
Сезимге өзүм жасаган.
Жүрөккө түшсө озуйпа,
Жеңилби, оор, Сүйүүлөр?
Жоготуп алдым өзүмдү,
А силер кантип сүйдүңөр?
Сезимди кайда жашырам,
Төгүлүп кетип ырбаган..?
Баары бир эми мага да,
Эч кимди сүйбөйм, ыр жазам.
МОНОЛОГ
Менден кийин жаным кимге берилет?
Өзүм менен өлөбү же ичимде,
Мен баары бир тагдырыңа ишенбейм,
Бир ишенсем ишенгемин сүйүүгө,
Деген менен түйүп алып түйүнүн,
Бизден кеткен келбес болуп сүйүүлөр...
Сурап келдим куттуу күнү Кудайдан,
Сени менен жашасам деп өмүрдү.
Жетээринче сенсиздикти жашаган,
Текке кеткен күндөрүмдү кечирдим.
Билесиң да эми кетүү болбосун,
Бүтөлө элек туруп көңүл кетиги.
Мезгил менин жанга жакын жолдошум,
Түз кийсе да кыйшык баскан өтүгү.
Жетет эле сени алып жаныма,
Кете берсем бир өмүрдү көчүрүп.
Кайда алпарып жашайм билбейм, а бирок,
Мендегинин маанилүүсү өзүңсүң!
