Поэтерапия: "Күлүп койсоң үн чыгарып, кыткылыктап, көөдөн толо кубанычка көкөлөдүм"

SUPER.KG порталынын "Поэтерапия" рубрикасынын бул жолку каарманы акын Керимбек Молдалиев.

Акын Керимбек Молдалиев 1963-жылы 3-июнь күнү Жумгал районунун Миң-Куш айылында туулган. Орто билимдүү. Алгачкы ырлары Жумгал райондук "Демилге" гезитине жарык көргөн. Учурда "Ысык-Көл деми адабий-маданий коому" коомдук бирикмесинин жетекчиси жана Чолпон-Ата балдар айылынын кызматкери. Көптөгөн ырлары жыйнактарда, гезит, журнал беттеринде жарыяланып келет.

ҮЙДӨ ҮЧӨӨБҮЗ

Үйдө үчөөбүз, кобурашып кеп салып,
Көчөдө суук, аяз кетет бет каарып.
Кыштын түнү кылым го деп кобурап,
Көсөп мешти апам улам от салып.

Казан асып, апам жасайт тамагын,
Куюп бер деп балам сунат табагын.
Кичинекей үйүбүздө үчөөбүз,
Күндөр өтөт, мезгил ачат барагын.

Апам ойлойт алыс жүргөн балдарын,
Ар биринин караанына жалбарып.
Алар келсе карбаластап апакем,
Билбей калат кайсы идишти кармаарын.

Бул ыр 1999-жылы Жумгалда, ата конушунда апам, уулум үчөөбүз жашап калган кезде жаралган. Ал кезде ден соолугума байланыштуу айылда жүрүп калгам. Азыр апамды эстеп ушул ырды байма-бай ырдап жүрөм, себеби, апамдын көзү өткөнүнө он жылдын жүзү болду.

КӨПӨЛӨГҮМ

Көпөлөгүм менин көпөлөгүм,
Колуң кармап өзүңдү жетеледим.
Күлүп койсоң үн чыгарып, кыткылыктап,
Көөдөн толо кубанычка көкөлөдүм.

Калдалаңдап сууруласың колдоруман,
Колдоруңдан мотурайган колдоруңдан.
Карбаластайм акырын кармайын деп,
Көпөлөгүм, көпөлөк болгонуңдан.

Апакеңдин алдында учуп-конуп,
Аймалашып, жытташып, мышык болуп.
Абай салып карасам экөөңөрдү,
Баласынын баласы ысык болуп.

Ал эми бул кенже кызым, эрке кызым төрөлүп, торолуп келе жаткан кезде жазылган ыр. Чоң апасы алып эркелетип, карап олтурчу. Азыр кызым төртүнчү класста окуйт.

КЫЯЛДАНУУ

Кызыл чап, кумдуу шагылга,
Кой жаям таштуу адырга.
Кекилик сайрайт туш-туштан,
Караймын учкан аңырга.

Күн чачат жылуу жебесин,
Калкылдайт жашоо кемеси.
Коңулга уктап калышкан,
Козулар издейт энесин.

Кыялым учат теминет,
Кагылам кыргыз жеринен.
Көшүлүп уктап жаткансып,
Көл жатат тып-тынч мемиреп.

Бул ыр Ысык-Көл районунун Бостери айылында жашап, талаада мал кайтарып жүргөн учурда жаралган ыр. Тоодон көл алаканга салып койгондой көрүнөт эмеспи, ошол учурда эргүү келип, ыр дүйнөсүнө жетелейт. Табигаттын кооздугу көз жоосун алат. Малды кайтарып тим болбостон жан дүйнөң да эс алат эмеспи. Ошол учурда жазылган ыр.

Автор: Каныкей Амантаева
Фото: Керимбек Молдалиев